Tahiti. Utopia

Tahiti. Idealne państwo. Królestwo słońca. Nowa Atlantyda. Nowa ziemia. Nowa Słowacja. Jest rok 2020, a na Tahiti mieszkają już trzy pokolenia Słowaków. Dobrowolnie opuścili swój kraj czy zostali z niego wypędzeni? To wciąż jest przedmiotem dyskusji. Wciągająca, zabawna i ekscytująca historia, dla której punktem wyjściowym są wydarzenia historyczne. Obiecane lepsze życie na Tahiti nie układa się po myśli uchodźców. Opowieść o emigracji, punktach zwrotnych w historii i pragnieniu wolności. Historia Europy Środkowej nigdy nie była czytana w tak alternatywny sposób. Fragment książki: „Z powodu niesprzyjającego przebiegu przedłużającej się Wielkiej Wojny dezercje po roku 1918 przybrały masową skalę. Obie strony konfliktu daremnie dążyły do przełomu i decydującego zwycięstwa. Liczba ofiar rosła w zawrotnym tempie. Choć każda próba ucieczki była karana śmiercią, słowaccy żołnierze wszelkimi sposobami starali się zbiec z frontu. Generał postrzegał to jako okazję; nie poddawał się i nadal z pomocą bogatych emigrantów publikował ogłoszenia zarówno w Stanach, jak i w ojczyźnie. Słowacy i Słowaczki, Bracia i Siostry! Nie podoba Wam się życie w Uhorsku ani w Ameryce? Harujecie za parę groszy u obcych? Chcecie, aby lepiej Wam się powodziło? Chcecie mówić własnym językiem i wreszcie zaznać wolności? Na Tahiti budujemy dla Was Nową Słowację! Wasze dzieci pójdą do szkół i będą mówić w języku ojczystym. Dołączcie do nas, uzyskajcie na korzystnych warunkach działki i chodźcie z nami do raju na ziemi!”.