Słowiańska magia ziół. Obrzędy, bóstwa, demony...

Słowiańska magia roślin to nie tylko eliksiry i zaklęcia, które rodziły się z wnikliwej obserwacji świata i prób zrozumienia powiązań między człowiekiem a naturą. Za rytuałami i formułami kryły się prawdziwe ludzkie emocje – troski, lęki, pragnienia. Magia służyła nie tylko do zapewnienia sobie miłości czy karania nieprzychylnych osób, była również sposobem na komunikowanie się ze światem bogów, demonów i zmarłych.

Wyrusz w fascynującą podróż przez roczny cykl obrzędowy, towarzysząc Słowiankom i Słowianom w ich magicznych praktykach. Odkryj, jak przyroda – od najdrobniejszych ziół po dary lasów i łąk – była wykorzystywana zarówno w rytuałach wspólnotowych, jak i domowych. Ta książka postawi przed tobą wiklinowe kosze naszych prababek i pradziadów, odsłaniając bogactwo słowiańskiej tradycji i sekretne sposoby komunikowania się z niewidzialnym światem.

Karolina Lisek od niemal dziesięciu lat, wspólnie z mężem Szymonem Gilisem, działa na rzecz popularyzacji kultury i wierzeń słowiańskich. Jako redaktorka naczelna iSAP – Słowiańskiej Agencji Prasowej – oraz prezeska Stowarzyszenia Krzewienia Kultury Słowiańskiej „JAWIA” angażuje się w organizację festiwali i wydarzeń, takich jak festiwal SWAR w Sobótce, SLAVNI – Konwent Kultury Rodzimej w Chorzowie, muzyczny festiwal Reakcja Słowiańska oraz ogólnopolski plebiscyt literacki Złoty Płomień Kultury. Jej główną misją jest tworzenie różnorodnych przestrzeni dla tych, którzy chcą popularyzować wiedzę o dawnej Słowiańszczyźnie, i łączenie ich z tymi, którzy pragną tę wiedzę zgłębiać.

Jest pasjonatką tradycji związanych z roślinami oraz ich znaczeniem w dawnych wierzeniach i magii ludowej. Swoimi obserwacjami dzieli się na łamach iSAP oraz innych czasopism, wierząc, że rośliny, oprócz właściwości leczniczych, kryją w sobie dziedzictwo przeszłości, które warto przybliżać współczesnym odbiorcom. Często podkreśla, że wiedza, którą zgłębia, pochodzi nie tylko z książek, lecz również z opowieści zasłyszanych na wsi, gdzie dorastała, obserwując nadal żywe rytuały oraz zwyczaje.