Ja

Brawo dla Attenberg z poczuciem humoru i szczerością opowiadającej historię dorosłej kobiety, która chce, czego chce, a nie tego, co powinna chcieć

Inteligentna, zabawna i smutna zarazem i absolutnie szczera powieść o nowojorskiej singielce… W swej błyskotliwej prozie Attenberg powołuje do życia cudowną postać, po zakończonej lekturze łapię się na tym, że życzę Andrei wszystkiego najlepszego, jakby była moją dobrą przyjaciółką, i zastanawiam się, co zrobi dalej

Jamie Attenberg, dziękuję ci za przeciwstawienie się społecznym założeniom dotyczącym tego, co powinno się liczyć w naszym życiu. Za zaprezentowanie innego rodzaju narracji. "Ja" to powieść, która nie jest wyłącznie milutka i urocza. Okazuje się, że mamy inne historie, my, osoby samotne. My, istoty ludzkie

Przełomowe… Przenikliwe studium miłości, poświęcenia oraz prawdziwego znaczenia bycia dorosłym.

Jamie Attenberg zręcznie bada umysł trzydziestodziewięciolatki, której zupełnie nie interesuje robienie tego, co powinna, podążającej za swym sercem, a nie rozumem - historia jest seksowna, czarująca i nie można się od niej oderwać.

Jest coś świeżego i dociekliwego w pisarstwie Attenberg: cudownie wielobarwna jakość głosu jej antybohaterki. Co często bywa znakiem firmowym takich przedsięwzięć, spora część humoru pochodzi z przewrotnej mieszaniny prawdy, szczerości i brawury. Z mówienia rzeczy niemożliwych do powiedzenia. Pod tym względem Attenberg pisze za pomocą skalpela i przedstawiła czytelnikom jedno z najwspanialszych, najbardziej niespodziewanych studiów charakteru.

Opowiedziana w inteligentnych i zabawnych scenach "Ja" stanowi studium bycia dorosłą kobietą w dzisiejszych czasach. Ta zwodniczo krótka powieść pozostanie z wami na długo po skończonej lekturze

Z wrodzonym talentem do niedomówień i znakomitym wyczuciem tworzy postać Andrei Bern, która ma ogrom wad, ale jest też niezwykle odporna, świadoma siebie, zdolna do refleksji o braku stabilizacji w swoim życiu bez tonięcia w banałach czy Kwestiach przez duże K. Istotą powieści jest to, że Andrea pozostaje bez ograniczeń singielką, a tak dobrą czyni ją to, że Andrea jest absolutnie wyjątkowa.

Zabawna, odważna i hipnotyzująca od pierwszej strony "Ja" jest klejnocikiem kryjącym druzgoczącą zawartość. Rzadko się zdarza, żebym nie mogła się doczekać, kiedy podaruję książkę wszystkim swoim przyjaciółkom i będziemy o niej dyskutować długo w noc, a tak jest w tym przypadku. Głęboko podziwiam Jami Attenberg.

Zarówno proza, jak i dokonana przez autorkę analiza kobiecych pragnień, kompromisów, silnych stron i lęków zasługują na baczniejszą uwagę. Jak sama Andrea, powieść jest piękna i brutalna, inteligentna i zabawna, szczera i seksowna.

To jedna z tych rzadkich książek − nawet najwięksi pisarze często tworzą jedną lub dwie w życiu − w której wyjątkowa wrażliwość autorki spotyka się z historią, do której opowiedzenia się urodziła. Ten fragmentaryczny, uczuciowy portret zdecydowanie niezależnej kobiety, kobiety, której radykalna niezależność często naraża ją na konflikt z nierozumiejącym ją otoczeniem, jest niezbędną lekturą i dla kobiet, i dla mężczyzn.