Moja dziewczyna

– Pochlebiasz mi – mówię beznamiętnie, a jej panika się rozwiewa. Rzuca mi szeroki uśmiech.

– Daj spokój, tworzyłybyśmy cholernie uroczą parę, nie uważasz?

– Uroczą – powtarzam naburmuszona. Jeśli istnieje na tym świecie słowo, którego szczerze nienawidzę, to jest nim „uroczy”. Jestem urocza z powodu moich dołeczków i okrągłej twarzy, a także ze względu na moje wielkie kreskówkowe oczy i na fakt, że prawdopodobnie mogłabym uchodzić za uczennicę pierwszej klasy, gdyby nie moja skłonność do mocnego eyelinera i topornych butów.

– Co z faktem, że ledwie przeżyłyśmy jedną wspólną jazdę samochodem? – pytam. – Myślisz, że przetrwamy całą noc na oficjalnej szkolnej uroczystości?

Spodziewam się, że to ją zdenerwuje, ale Marianne najwyraźniej czerpie perwersyjną przyjemność ze zbijania moich argumentów.

– Masz takie doświadczenie w horrorach, że przetrwasz marną licealną potańcówkę. A poza tym – mówi, wyjmując kwiatek zza ucha i przesuwając nim po moim kolanie – randki ze mną są bardzo fajne, możesz mi wierzyć.

Spełnione marzenie miłośniczki romansów, wypełnione emocjami, śmiechem, postaciami, którym warto kibicować i jednym obłędnym wątkiem romansowym. Żywię ogromną książkową sympatię do Mojej dziewczyny.

Zachwycająca oda do romansu i do najlepszych motywów z horroru – a zwłaszcza motywu randkowania ‘na niby’ dla zemsty.  Vinesse patrzy na swoje postacie z empatią i wyposaża je w złożone motywacje; Cleo i Marianne są jak żywe. 

Dowcipny, czarujący i momentami bolesny romans idealny zarówno dla miłośniczek romansów, jak i wielbicielek horrorów.

Ciepła, urocza opowieść o miłośniczce horrorów, która utknęła w komedii romantycznej.

Ta wartka historia zawiera przekonujących bohaterów i [jest] godnym polecenia wyborem dla fanów Heartstoppera Alice Oseman i Do wszystkich chłopców, których kochałam Jenny Han.