Norwegia oczami łowców zórz

W tej książce podpowiadamy, jak z sukcesem zakończyć nocne polowania na zorzę polarną i jak w pełni doświadczyć tego niezwykłego zjawiska. Przybliżamy także historie rdzennych mieszkańców Północy, których rytm życia wyznacza natura oraz hodowla reniferów. Opowiadamy, dlaczego wiosną na Lofotach unosi się specyficzny zapach suszonego dorsza i czy norweski łosoś jest nafaszerowany antybiotykami. Wyjaśniamy także, z jakiego powodu na Svalbard nie wolno przywieźć kota i czy rzeczywiście w trakcie nocy polarnej zapadają egipskie ciemności.

Jeszcze do niedawna północna Norwegia wydawała się skutą lodem odległą krainą, do której docierali nieliczni podróżnicy, szukający ekstremalnych wrażeń. Dziś za sprawą linii lotniczych raptem w kilka godzin można dotrzeć z Polski za koło podbiegunowe i sprawdzić, jak naprawdę wygląda Arktyka. Można też wsiąść w samochód i pojechać na skraj Europy, aby postawić stopę na Nordkapp. Jednak coraz więcej osób w ten zakątek kontynentu jak magnes przyciąga fenomen Aurory Borealis – zorzy polarnej.

W naszym odczuciu północna Norwegia to jedno z najbardziej egzotycznych miejsc na Ziemi, a zjawiska, które tam występują, zapierają dech w piersiach i śnią się po nocach nawet tym, którzy niejedno już widzieli. Dzień i noc polarna tworzą warunki tak ekstremalne do życia, że wielu przyjezdnych nie wytrzymuje nawet kilku miesięcy. Surowy klimat Północy stworzył jednak idealne miejsce dla niedźwiedzi polarnych, maskonurów, a nawet humbaków, które zimą zaglądają do norweskich fiordów.