Czerwona gospodarka

Artykuły składające się na niniejszą książkę skupiły się na zbadaniu specyfiki gospodarki bolszewickiej, stanowiącej podstawę nowego kulturalnego i państwowego ustroju Rosji Sowieckiej. Na wstępie chciałbym poczynić jedną uwagę: pochód bolszewizmu do celu – do czystego socjalizmu, który ma być urzeczywistniony naprzód w Rosji, a potem na całym świecie – nie podąża prostą drogą, lecz zygzakiem. Potyka się często wskutek zbyt szybkiego tempa, popełnia grube błędy prowadzące do ciężkich szkód, naprawianych kosztem wielkich ofiar. Front często musi się cofać, aby uniknąć niebezpieczeństwa związanego z poczynaniami, których niemożność przeprowadzenia bije w oczy. Po powrocie do sił następuje ponowny radykalny atak. Typowe dla dzisiejszej sowieckiej polityki gospodarczej są ciągłe zmiany taktyki, pozornie kłócące się ze sobą zarządzenia gospodarcze (nieraz dyktowane przez instynkt samozachowawczy partii), napięta, a często przeciągnięta do granic aktywność w walce o socjalizm.