Europa Centralis

Wacław Felczak (1916-1993) – historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, wybitny specjalista w zakresie historii Węgier, Europy Środkowej i Słowiańszczyzny południowej w XIX i XX wieku, wielki patriota, legendarny szef kurierów tatrzańskich, bohater walki o niepodległość Polski w okresie II wojny światowej i powojennym. Współpatron Nagrody im. Wacława Felczaka i Henryka Wereszyckiego, przyznawanej przez PTH Oddział w Krakowie i Wydział Historyczny UJ za najlepszą książkę dotyczącą dziejów Europy Środkowej w XIX i XX w. Jest autorem wielu prac, cenionych i uznawanych również za granica, wśród nich znakomitych syntez historii Węgier (2 wydania) i Jugosławii (wraz z T. Wasilewskim), studiów poświęconych węgierskiej polityce narodowościowej w XIX w. i ugodzie węgiersko-chorwackiej z 1868 r. Wszystkie prace Wacława Felczaka cechuje dogłębna i wnikliwa analiza źródeł. Potrafił w nich zdobyć się zawsze na wolną od wszelkich uprzedzeń i skrzywień ocenę zagadnień narodowościowych w Europie Środkowej i na Bałkanach w XIX w. W swoich pracach Wacław Felczak ukazał także role i wysiłki Polaków mające na celu pogodzenie Węgrów ze Słowianami w XIX w., jak również zaangażowanie i wkład polskiej emigracji, ściślej obozu ks. Adama J. Czartoryskiego, w powstanie programu jugosłowiańskiej polityki Serbii w latach czterdziestych XIX w. Zabiegi te, jak podkreślał Wacław Felczak, stanowią chlubną kartę w dziejach polskiej aktywności politycznej w Europie Środkowej i na Bałkanach w XIX w.