Europejskie drogi staropolskich peregrynantów

Zbiór źródeł Europejskie drogi staropolskich peregrynantówpod redakcją naukową Bogdana Roka i FilipaWolańskiego zawiera trzy niezwykle cenne teksty źródłowe:Teofila Szemberga Diariusz peregrynacji Neapol Lizbona(1595) w opracowaniu Mariana Chachaja, Protazego NeveraniegoDiariusz drogi hiszpańskiej na Kapitułę Generalnąw Valladolid w opracowaniu Bogdana Roka i Filipa Wolańskiegow tłumaczeniu Dariusza Piwowarczyka i TomaszaBabnisa oraz Dziennik podróży z lat 1787-1788 pióra FranciszkaBielińskiego, opracowany i przełożony z francuskiegoprzez Macieja Foryckiego. Prace te stanowić mogąważne wydawnictwo służące badaczom historii kulturystaropolskiej. Tekst przygotowany przez Mariana Chachajajest nowym opracowaniem diariusza znanego z edycji JanaCzubka z 1925 r. pod zmienionym tytułem. Opracowanieto opiera się wprawdzie na tym samym rękopisie, jednakzostało przygotowane zgodnie ze współczesnymi zasadamiedycji, co więcej Chachaj w przekonujący sposób dowodzi,że autorem diariusza jest Teofil Szemberg. Relacjareformaty Protazego Neveraniego z 1740 r. została udostępnionaw wersji bilingwicznej, co pozwala zapoznać się nietylko z sarmacką perspektywą staropolskiego peregrynantapoznającego Europę Zachodnią, ale również językiem,jakim posługiwał się, spisując swoje wrażenia. DiariuszFranciszka Bielińskiego to ponad siedemdziesięciostronicowarelacja z wojaży pisarza wielkiego koronnegomiędzy Sieną a Rzymem. Wartość tego tekstu jest nie doprzecenienia, zważywszy na erudycję i znawstwo, z jakimautor opisywał odwiedzane miejsca, ze szczególnie cennymirelacjami dotyczącymi Florencji i Korsyki.