Do ostatniego ziarenka ryżu to zebrane..

Do ostatniego ziarenka ryżu to zebrane pod wspólnym tytułem luźne zapiski, które autorka prowadziłapodczas swojego trzyletniego pobytu w Japonii. Opisuje w nich swoje małżeństwo z rodowitymJapończykiem oraz to, co w ich relacji ludzi pochodzących z dwóch odmiennych światów, zaskoczyło izszokowało zarówno ją samą, jak i jej męża. Dużo miejsca poświęca również podtokijskiej prowincji, naktórej przyszło jej żyć: ludziom, swojej pracy i nieoczekiwanym problemom. Po przyjeździe do KrajuKwitnącej Wiśni bohaterka szybko orientuje się, że musi radzić sobie sama i że tylko na sobie możepolegać. W dzielnicy, w której prawie nikt nie zna języka angielskiego, musi podjąć wręcz nadludzkiwysiłek, żeby skomunikować się z resztą społeczności, której obyczaje i zachowania nieustannie jązaskakują i dziwią. W jej życiu zaczynają pojawiać się sytuacje, których się nie spodziewała, a takżeniczym zjawy z horroru osoby, których nigdy nie chciałaby spotkać. Bez pomocy, wsparcia, a czasemnawet zrozumienia ze strony najbliższego człowieka czyli męża, podejmuje walkę o przetrwanie wzupełnie obcej dla siebie kulturze, starając się przeżyć każdy dzień jak najlepiej i dokończyć go niczymrozpoczęty posiłek: do ostatniego łyka zielonej herbaty, do ostatniego ziarenka ryżu. Joanna Tanaka, ur.9 kwietnia 1981 r. w Głogowie. Po studiach zamieszkała w Australii. Tam zaprzyjaźniła się z pochodzącą zJaponii Ayą. Ta przyjaźń okazała się mieć kluczowy wpływ na jej przyszłe życie. Dzięki przyjaciółcepoznała swojego obecnego męża rodowitego Japończyka. W 2016 roku wyjechała do Japonii, gdzie wyszłaza mąż i zamieszkała na prowincji. W Kraju Kwitnącej Wiśni pracowała jako nauczycielka językaangielskiego oraz opiekunka do dzieci. Po trzech latach wróciła do Polski. Jest miłośniczką słodyczy orazdługich spacerów po lesie, na które zabiera ukochanego kundelka, który wabi się Kuma (w jęz. jap. Kumaznaczy niedźwiedź).Jej największe marzenie to dom na spokojnej i malowniczej podlaskiej wsi, z dala oddużego miasta.