Czego oczy nie widzą. Jak wzrok kształtuje nasze myśli

"Czego oczy nie widzą" to popularnonaukowa książka poświęcona percepcji wzrokowej. Czy świat jest naprawdę taki, na jaki wygląda? Czego komputery mogą nauczyć się od ptaków?

Ponad 90% informacji z otoczenia dociera do nas poprzez zmysł wzroku. W warunkach, w których przyszło nam żyć, jest to bowiem najbardziej wydajny system percepcyjny. Gdybyśmy żyli w środowisku pozbawionym światła dziennego, dajmy na to w głębinach oceanu, zdecydowanie lepiej byłoby posługiwać się czymś w rodzaju sonaru łodzi podwodnej. Tymczasem wzrok pozwala nam orientować się w otoczeniu, dostrzegać obiekty (niekiedy nawet bardzo odległe) i rozpoznawać je. Zauważmy, że rozpoznanie w tłumie ludzi znajomej nam twarzy zajmuje jedynie ułamek sekundy. Zmysł wzroku działa niezwykle wręcz sprawnie, jednak do tej pory nie udało nam się odkryć, w jaki dokładnie sposób widzimy otaczający nas świat. Co tak naprawdę widzi: oczy czy mózg? W jaki sposób fale świetlne odbierane są przez receptory siatkówki, a następnie przekazywane przez nerwy do kory wzrokowej? Pytania można by mnożyć, bo mózg to mechanizm niezwykle skomplikowany i pewnie długo jeszcze nie będzie nam dane zgłębić go w stu procentach. Już teraz jednak wiemy sporo. Dowodzi nam tego Richard Masland na kartach książki "Czego oczy nie widzą". Analizując to, w jaki sposób działa percepcja wzrokowa, możemy dowiedzieć się niezwykle dużo na temat nas samych. Fakt, że większość informacji z zewnątrz dociera do nas poprzez oczy, sprawia, iż nasz umysł przyzwyczajony jest do myślenia w dużej części w kategoriach wzrokowych. Oczywiście inne zmysły też odgrywają dużą rolę. Niezwykle interesujące jest to, w jaki sposób dane pochodzące z różnych zmysłów uzupełniają się wzajemnie. Często też jedne zmysły korygują błędy drugich. Bo świat, który widzimy dookoła nas, nie jest dokładnie takim, jakim jest naprawdę. Przykładem niech będą choćby iluzje i złudzenia optyczne. Badania tych zjawisk również mówią nam sporo o działaniu naszego umysłu (utożsamianego z mózgiem). Wszystko to, a i wiele, wiele więcej wypełnia strony książki Richarda Maslanda. Książki napisanej świetnym, bardzo przystępnym językiem.

"Czego oczy nie widzą" to doskonały przykład literatury popularnonaukowej, która każdego (nawet laika) potrafi zaciekawić zagadnieniami kognitywistyki i neurologii.