Mówię wierszem. Pamiętnik Alkoholika

Proza, poezja czy może pamiętnik? "Mówię wierszem. Pamiętnik alkoholika" łączy w sobie różne gatunki, tworząc niecodzienną, osobistą opowieść o stracie i uzależnieniu.

"Mówię wierszem. Pamiętnik alkoholika" to z jednej strony pamiętnikarski zapis czasów, w których narrator zmagał się z licznymi nałogami i chorobami, z drugiej - historia o człowieku z krwi i kości, napisana w większości wierszem. To trudna, emocjonalna podróż przez najgorsze momenty życia - stratę bliskich osób, pogrążenie się w uzależnieniach, stanach lękowych i nasilającej się depresji.

Cała ta droga, z którą mężczyzna nie dawał już sobie rady, kieruje go w końcu pod opiekę specjalistów, tym samym dając mu szansę na swoiste odrodzenie i zmierzenie się z trudną przeszłością, a także na przekucie jej w artystyczną i w pewnym stopniu terapeutyczną formę, jaką jest ta książka.

"Mówię wierszem. Pamiętnik alkoholika" stanowi wstęp do planowanej, mającej składać się z czterech części, serii pisanej wierszem. Całość tej przejmującej, zamkniętej w poetyckiej postaci symfonii o stracie, zmaganiu się z własnymi demonami i problemach psychicznych ma zwieńczyć, podsumować i zamknąć piąta, stworzona na innych zasadach książka - tym razem nie wierszowana, a napisana prozą.