Po co nam była ta wojna!

II Wojna Światowa z naszego punktu widzenia nie miała żadnego sensu. Niepotrzebnie daliśmy się w nią wciągnąć. Jak? Sprawdzisz w książce "Po co nam była ta wojna!".

W dodatku zrobiliśmy to z kompletnie nieracjonalnych przyczyn - wyłącznie z powodu fałszywej dumy, tylko dlatego, by udowodnić, że nasz kraj wciąż jest wielkim światowym imperium; mocarstwem, które nie życzy sobie, by Niemcy zajmowały bezkarnie kolejne kraje, najpierw Czechosłowację, a potem "małą, dzielną" Polskę.

Tę zaskakującą tezę formułuje brytyjski publicysta Peter Hitchens w swojej książce "Po co nam była ta wojna!". Z góry zakłada, że opinie te nie spodobają się jego rodakom. Wszak do tej pory mówiono im, że Wielka Brytania dzielnie stanęła na wysokości zadania, wypowiadając wojnę Hitlerowi zaraz po ataku na Polskę. Opowiedziała się po stronie dobra, występując przeciw absolutnemu złu, a zrobiła to w imię wyższych wartości. Tyle że wcale tak nie było - twierdzi Hitchens. Po czym przeprowadza błyskotliwą rewizję mitów, które narosły wokół udziału Anglii w wojnie z Hitlerem. Pisze między innymi, że Wielka Brytania wcale nie chciała ratować Polski. Zaoferowała jej traktatową pomoc tylko dlatego, by zyskać na czasie i zmodernizować swoje wojska, mocno przestarzałe i mikre w porównaniu z niemiecką potęgą.

Anglicy dobrze wiedzieli, że brytyjskie gwarancje dla Polski skierują Hitlera najpierw na wschód i cynicznie to wykorzystali. Hitchens z impetem dekonstruuje powszechne mity na temat II Wojny Światowej - na przykład ten, że chodziło o ratowanie Żydów przed zagładą. Przypomina też, że obozy koncentracyjne funkcjonowały w Niemczech od roku 1933, co nie przeszkadzało wówczas Brytyjczykom.

To pierwszy polski przekład Petera Hitchensa, prawicowego brytyjskiego dziennikarza piszącego dla "Daily Mail", autora wielu publicystycznych książek. W Polsce lepiej znamy jego brata Christophera, dla odmiany bardzo lewicowego, znanego z głośnego wyznania ateizmu "Bóg nie jest wielki". Obaj bracia zasłynęli z toczonych ze sobą sporów, obu łączy zresztą ogromna niechęć do poprawności politycznej przenikająca ich publikacje. Rozrachunek Petera z drugą wojną również jest pisany emocjami i pełen nieoczywistych wniosków. Ci, którzy lubią weryfikować nowe spojrzenia na dobrze znane fakty, na pewno nie poczują się zawiedzeni lekturą.