Po piśmie

Jacek Dukaj znany jest jako autor powieści science fiction. Natomiast "Po piśmie" to zbiór sześciu esejów. Ich autor twierdzi, iż rozpoczyna się nowa era w dziejach ludzkości - era postpiśmienna. Książki są nośnikami wiedzy od kilku tysięcy lat. Dzięki pismu poznajemy drugiego człowieka, słowami opisujemy nie tylko jego wygląd, ale i charakter, przeżycia, emocje. Dukaj twierdzi, iż rozwój kolejnych technologii położy temu kres. Coraz częściej przecież zamiast napisać list - dzwonimy, zamiast czytać książkę - słuchamy audiobooka lub oglądamy film, zamiast robić notatki - nagrywamy... Treścią esejów Dukaja są filozoficzne refleksje dotyczące miejsca człowieka w otaczającym go świecie. Niezwykle ciekawy jest język esejów: subiektywne refleksje uzupełniane są aluzjami literackimi, fragmentami wierszy i piosenek. Czy zamiast opisywać wewnętrzne przeżycia człowieka, będziemy je jedynie pokazywać? Dukaj podaje wiele argumentów, by można pokusić się o twierdzenie, że nie będzie tak źle. Technologia z natury rzeczy upraszcza rzeczywistość, a jeśli człowiek chce jak najprecyzyjniej przekazać swoje myśli, nic nie zastąpi słów. To mądra i dająca do myślenia książka. Autor jest erudytą, ale też urodzonym gawędziarzem, więc eseje dobrze się czyta, choć niewątpliwie wymagają od czytelnika skupienia uwagi i analitycznego podejścia. Te miniwykłady wymagają uważnego przestudiowania, warto jednak pochylić się nad wizją przyszłości tak wyraźnie nakreśloną przez Jacka Dukaja.